Wendy

Meer sporten, of nou ja, überhaupt sporten, een zin welke vroeger vaak rond 31 december als goede voornemen op het lijstje stond.
Maar sinds de geboorte van mijn eerste zoon in 2016 rolden deze woorden helemaal niet meer uit mijn mond.

Ik vind het gewoon niet leuk, kost tijd, moeite en geld en zag ik het nu echt terug?
Sportschool abonnement waar je alleen of in een teamles kunt lessen voelde alsof ik tussen de al veel te mooie in topvorm lijfen, (mijn kronkel in het hoofd) een freakshow was.
Al zwetend na de eerste 5 minuten op de crosstrainer. Van de treadmill af strompelend, tong op de knieën, alsof ik de mount everest beklommen had.
De spinningfiets die uiteindelijk het tempo van mijn voeten bepaalden in plaats van mijn voeten en benen die de spinningfiets lieten zien wie er de baas was.

Een sportabonnement was eigenlijk ook mijn sponsor abonnement. Eerste maanden fanatiek, daarna maandelijks en daarna was het alleen nog maar een vaste afschrijving van de rekening.

Ik hoor je denken waarom dan geen teamles of focussen op één sport?
Heb op ballet, gym, tennis, badminton en zwemmen gezeten. En eerlijk vind gewoon geen enkele sport leuk.
Ik wil niet achter een bal aan rennen, heb geen zin in fysiek contact met anderen, heb geen zin om mij te verplichten tot misschien wel wedstrijden in teamverband.
Een hele ochtend, middag of avond kwijt, meerdere keren per week.
Ik voel mij lomp en ongelukkig als ik sport, daar kan dat beetje ernergie en conditie wat je ervan krijgt gewoon niet tegen op.

Zo zorgen al deze beren op de weg dat ik al 20 jaar met de togus op de bank blijf hangen.

Totdat ik Amarins ontmoette.
Het lijkt bijna een reclame praatje. Daar verscheen ze, nog net niet met een lichtgloed om haar heen, oproep op facebook, laagdrempelig kennis maken met powerwalken. Que? Powerwalken? Is dat niet wat oudere mensen doen met korte broeken, hoog opgetrokken sokken en van die stokken in de hand?
Die ANWB stelletjes die voorbij zoefen op een rap tempo?

Het was die kennismakingsmaand gratis, in de wijk, nog geen 100 meter lopen van mijn huis, op een maandagavond welke volgens onze planning prima zou passen en het ging om snelwandelen. Lopen kan ik wel, dat doe ik wel vaker, rondje in de wijk.
Er was geen witte beer, bruine of grizzly beer op deze weg, en meldde mij aan.

Eerste avond was ik gesloopt. Ik kon bijna de trap niet meer op, maar wat voelde het lekker.
Op eigen tempo, en dat was al best rap voor een eerste keer, meer als een uur snel gelopen met tussendoor krachttrainingen. Techniek welke je onder de knie moet krijgen, en geleerd dat het dus niet gaat om Nordic walken, maar wat voelt het fijn. Intensief maar laagdrempelig bewegen met persoonlijke en ondanks in groepsverband lopen, individuele begeleiding. En dat zo dicht bij mijn huis met veel buurtgenoten.
Amarins weet mij te motiveren, mijzelf te waarderen, te enthousiasmeren en stimuleren het beste uit mijzelf te halen. En dat is soms meer dan ik zelf voor ogen had gehouden.

Krijg er energie en conditie voor terug, beetje me time in ons hectische gezinsleven, nieuwe sociale contacten in en om de wijk, goede begeleiding, individueel sporten maar toch in een groep, geniet van de natuur in onze woonomgeving, want het powerwalken doen we lekker buiten, ongeveer 5 kilometer rondom ons startpunt.
Maar het allerbelangrijkste, weer zin om te sporten en te werken aan mijn gezondheid.
Maart 2022 werd mijn goede voornemen een lidmaatschap bij Fit-ID, zodat ik veel vaker met Amarins en mede powerwalkers kon gaan lopen.
In mei heb ik dit verhoogd naar twee keer per week als onze gezinsplanning het toe zou laten.

Mooiste is dat mijn voornemens zich niet meer beperken tot 31 december, en heb ingezet om mee te doen aan een loop event dit jaar.
Deze fittere boost had ik nooit durven dromen.

Amarins bedankt